Quelle: AD.nl, Ik zag geen uitweg. De toekomst was zwart, 4.12.2018
Übersetzung durch JUMIMA.
Wim ist einer dieser Jungen, die am falschen Ort geboren wurden. Schwul in einem Dorf an der Veluwe, dem Herzen des niederländischen Bible Belts. Zwei linke Hände, aber Schüler der LTS, weil er nicht weiter lernen darf.
[…]
Er hat seine erste sexuelle Erfahrung mit einem Cousin. Wim ist 10, der Cousin ist gerade volljährig geworden. “Es war nur küssen und Oralsex. Man müsste es in der Tat Missbrauch nennen. Aber es macht keinen Sinn. Es hat mich nie gestört. Ich mochte es, wusste aber sehr gut, dass es nicht öffentlich gemacht werden sollte. Es dauerte sechs Jahre. Dann hat er eine Frau geheiratet.”
Hattest du Herzschmerz deswegen?
“Ja, es war sehr schwierig. Auch wegen zu Hause. Es war alles kühl und kalt und mein Cousin fühlte sich an wie liebevolle Aufmerksamkeit.”
Wim hat noch ein Abenteuer mit einem Nachbarsjungen, aber dann packt er seine Gefühle in den Schrank. 1985 kreuzt seine zukünftige Frau seinen Weg. “Die Brieffreundin meiner Schwester. Gefühle entstanden. Sie war total verknallt, sagte sie später. Da habe ich dann mitgemacht.”
Niederländischer Originaltext
Wim is zo’n jongen die op de verkeerde plaats is geboren. Gay in een dorpje op de Veluwe, hart van de bible belt. Twee linkerhanden, maar leerling op de LTS, want hij mag niet doorleren.
[…]
Zijn eerste seksuele ervaring heeft hij met een neef. Wim is 10, de neef net volwassen. ,,Het bleef bij zoenen en oraal. Je zou het misbruik moeten noemen, inderdaad. Het klopt van geen kanten. Maar ik heb er nooit last van gehad. Ik vond het fijn, maar wist dondersgoed dat het niet openbaar moest worden. Het duurde zes jaar. Toen trouwde hij met een vrouw.”
Had je liefdesverdriet?
,,Ja, het was heel moeilijk. Dat kwam ook door thuis. Het was allemaal koel en koud, en dat met mijn neef voelde als liefdevolle aandacht.”
Wim avonturiert nog wat met een buurjongen, maar stopt zijn gevoelens daarna in de kast. In 1985 komt zijn vrouw op zijn pad. ,,Een correspondentievriendin van mijn zus. Er ontstonden toch wel gevoelens. Zij was bam, helemaal in de gloria, zei ze later. Daar ben ik toen maar in meegegaan.”