Ich wollte mehr!

Ein verheirateter Mann erzählt von seiner sechsjährigen Beziehung mit einem Mann, der ihm erotische Kunst zeigte und ihn masturbierte. Die Beziehung wandelte sich später und wurde platonisch. Der jüngere Mann stand 37 Jahre später am Sterbebett des Älteren.

Quelle: See Ik Wilde Meer! (“I Want More!”) in Martijn, December 1980, Seiten 16-18, auf Niederländisch.

Übersetzung durch JUMIMA.

Ich wollte mehr!

Geschichte eines jetzt (1975) 55-jährigen Mannes

Erforschung sexueller Erfahrungen in der Jugend: über meine Jugend - kurze Lebensbeschreibung:

Ich wurde 1921 als 7. Kind, das jüngste in der Familie, aus einer unharmonischen Ehe geboren, meine Mutter war 42 Jahre alt. Meine Eltern kämpften wie Hund und Katze. Meine Mutter war sehr dominant, also floh mein Vater, um zu trinken, kam die meisten Abende betrunken nach Hause.

Meine Mutter erklärte später meiner Frau: “Zum Glück habe ich nicht mehr gestillt, sodass eine seiner Schwestern ihm abwechselnd die Flasche und eine saubere Windel geben konnte.”

Liebkosung und Liebe waren für mich unbekannte Konzepte.


Vielleicht teilweise wegen all der Spannungen in der Familie, wer weiß, war ich ein hartnäckiger Bettnässer. Das ging bis weit in die Pubertät. Ich war also das Spielzeug der Familie und Gegenstand von Spott, mein kleiner Pisser, kannst nichts anderes als ins Bett pinkeln, das der Familie gehört.

Sowohl mit der Mutter als auch mit einer der Schwestern ging ich von einem Arzt zum anderen. Während einer solchen Untersuchung war es keine Seltenheit, den Penis steif zu machen – wofür ich mich vor anderen schämte.

Sexualität.

Soweit meine Erinnerungen zurückreichen, hatte ich frühe Ejakulationen – ab 12 bis 13 Jahren – und ein intensives Interesse an sexuellen Erfahrungen. Zunerst mit Freunden meines Alters aus unserer Nachbarschaft in Kellern oder Zelten. Mit einer Ausnahme – im Alter von 14 Jahren fand ich dieses Spiel der Jungen untereinander zu rau. Das beliebteste Spiel war, einen Jungen auszuziehen und ihn dann eine Weile zu wichsen, auch wenn es weh tat.

Mir fehlte immer die Zärtlichkeit, die ich im Alter von 14 Jahren mit einem Freund fand – Karel. Im Vergleich zu anderen Erfahrungen, die ich machte, waren die Kontakte zu ihm jedoch sparsam.

Pädophilie.

Diese anderen Erfahrungen geschahen als Junge mit einem Pädophilen. Wir waren gerade umgezogen und deshalb habe ich als 13-Jähriger einen netten Mann getroffen. Ich traf einen erwachsenen Menschen, der sich mir auch als MENSCH näherte.

Wir haben viel in seinem Zimmer geplaudert. Er interessierte sich sehr für Kunst und hatte viele Bücher mit Bildern von Malerei und Skulptur. Das interessierte mich nicht sehr, aber ich wollte ihn – Dick – nicht vor den Kopf stoßen.

Ich interessierte mich nur für die Bilder, die Nackte zeigten. Ich habe aber versucht, das zu verbergen.

Woher kommt diese Angst bei Kindern, nur auf das einzugehen, wofür der andere sich interessiert?

Dick bemerkte mein geheimes Interesse und zeigte mir noch einige der erwähnten Abbildungen.

In meiner kurzen engen Hose, die ich normalerweise trug, wurde ein steifer Schwanz sichtbar. Ich stand so nah wie möglich an dem Schreibtisch, auf dem die Bücher lagen, um meine sexuelle Reaktion zu verbergen.

Dick bewegte seine Hand zur der Ausbuchtung und streichelte sie für einen Moment. Ein Schauer des Vergnügens ging durch mich hindurch, aber ich wagte es nicht, etwas davon zu zeigen. Ich war damals 13 und Dick 46 Jahre alt.

Dick war sehr vorsichtig und hatte Angst, entdeckt zu werden.

Obwohl ich unbedingt mehr wollte, hielt er das Boot auf!

Ich wollte mehr!

Der Schauer, den er mir verursacht hatte, verlangte nach mehr. Nach viel Mühe bat er mich, ihn eines Abends zu besuchen.

Erst nach langem Beharren von MEINER Seite gelang dies.

Beim nächsten Treffen blieb Dick zärtlich und vorsichtig. Ich ließ jedoch nicht locker, bevor ich nackt vor ihm stand.

Und das war zu viel für meinen älteren Freund. Er legte mich vorsichtig auf das Bett und streichelte mich an meinem ganzen Körper, manchmal berührte er dabei meinen Schwanz – der inzwischen steif geworden war – es war betörend. Das Beste war der Moment, als ich kam.

In meiner Erinnerung ist dieser Moment immer noch unbeschreiblich.

Woran ich mich auch erinnere, ist die Reaktion von Dick nach unserem Liebesspiel.

Zuerst fing er an mich leidenschaftlich zu küssen. Besonders gut hat mir das Kratzen an seinem Bart nicht gefallen. Dann hatte er Schuldgefühle mir gegenüber, weil er sich hatte gehen lassen, erst dann zog er seine Hose aus und fing an zu wichsen.

Ich bekam wenig davon zu sehen, er war zu angespannt.

Nach der Erfahrung im Alter von 13 Jahren nass aus dem Bett zu kommen, wie ein kleines Kind behandelt zu werden, war es etwas besonderes von einem anderen als normaler Mensch gesehen zu werden.

In der Zeit vom 13. bis zum 19. Lebensjahr hatte ich regelmäßigen Kontakt mit noch einem anderen Pädophilen, der mit 16 Jahren zustande kam. Dieser Kontakt war ganz anderer Natur, hatte keine Tiefe, aber ich mochte es von dem Mann abgeschleppt worden zu sein.

Meine Umgebung hat in diesen Jahren keine meiner Gefühle bemerkt, daher hatte ich keine Probleme mit ihr oder den Behörden.

Freundschaft.

Nach dem Krieg nahm ich wieder Kontakt mit Dick auf. Ich war jetzt 24. Unsere Beziehung war gut, freundlich, aber ohne sexuelle Kontakte – soweit ich mich jetzt erinnern kann. Dies muss der Fall gewesen sein, ich war aus dem Krieg zurückgekommen, völlig geschwächt, invalide und brauchte Zeit für die Genesung.

Ich schätze den Wert dieser Beziehung bis heute.

1971 stand ich mit einem Kloß im Hals auf dem Sterbebett von Dick. Ich war bei ihm, als er einschlief – im Alter von 83 Jahren.

[… siehe Originaltext]


Niederländischer Originaltext

Bron: See Ik Wilde Meer! (“I Want More!”) in Martijn (PDF, 6 Mb), December 1980, page 16-18, in Dutch.

See Ik Wilde Meer!

Relaas van een nu (1975) 55 jarige man

Onderzoek naar seksuele ervaringen in de jeugd: over mijn jeugd – korte levensbeschrijving:

Geboren in 1921 als 7e kind, de jongste in het gezin, moeder was inmiddels 42 jaar – uit een onharmonisch huwelijk. Wél waren mijn ouders meelevend Gereformeerd, maar vochten als hond en kat. Moeder erg dominierend waardoor Vader de vlucht nam tot drank, kwam de meeste avonden dronken thuis.

Moeder verklaarde later, aan mijn vrouw: “gelukkig had ik geen borstvoeding meer, dus kon één van zijn zusjes hem om de beurt de fles en schone luier geven.”

Streling en liefde waren onbekende begrippen.


Meede door alle spanningen in het gezin, wie zal het zeggen, was ik een hardnekkige bedplasser. In eerste instantie tot ver in de puberteit. Ik was daardoor de speelbal van het gezin, mijn piemelplassertje, je deed er immers niets anders mee dan plassen en dan nog wel in bed, was gezinsbezit en onderwerp van gesprek.

Zowel met moeder als met een van de zusjes van de ene dokter naar de andere. Tijdens zo’n onderzoek de piemel stijf laten worden – waarvoor je je in bijzijn van anderen rotschaamde – was geen zeldzaamheid.

Seksualiteit.

Voorzover mijn herinneringen terug gaan had ik al vroeg – 12 á 13 jaar – zaadlozingen en intensief belangstelling voor seksuele belevenissen. In eerste instantie met vriendjes van eigen leeftijd, bij ons uit de buurt, in kelders of tenten elkaar aftrekken. Op één uitzondering na – op mijn 14 e jaar vond ik dit spelen van jongens onder elkaar te ruw. Het mooiste spel was een jongen leegtrekken en danterwijl anderen hem vasthielden – nog een poosje door blijven rukken, ook al deed dat pijn.

Steeds mistte ik tederheid in omgang, alleen zoals ik al schreef, omstreeks mijn 14e met een vriendje – Karel. Echter door andere ervaringen werden contakten met hem spaarzaam.

Pedofilie.

Die andere ervaringen waren als jongen met een pedofiel. We waren pas verhuisd en daardoor maakte ik als 13 jarige kennis met een aardige man. Was ik getroffen door een volwassen mens, die mij óók als MENS benaderde.

Wij babbelden veel af, in zijn kamertje. Hij had veel interessen in kunst en was in het bezit van veel boeken met afbeeldingen van schilder – en beeldhouwkunst. Ik had daar weinig belangstelling voor, doch wilde hem – Dick – niet voor zijn hoofd stoten.

Alleen de platen die naakt te zien lieten hadden mijn belangstelling. Ook dit probeerde ik te verbergen.

Waar komt toch die angst vandaan bij kinderen om gewoon in te gaan op wat de ander hem belangstellend laat zien?

Dick merkte toch wel mijn heimelijke belangstelling en liet wat meer de genoemde platen zien.

In mijn kort strak broekjewat ik meestal droeg – werd een stijf pikje zichtbaar. Ik stond zo dicht mogelijk tegen het buro waarop de boeken lagen, mede om mijn seksuele reaktie te verbergen.

Dick leit zijn hand naar de bobbel gaan en streelde het even. Er ging een rilling van genot door mij heen, maar ik dorst niets daarvan te tonen. Ik was toen 13 en Dick 46.

Dick was zeer behoedzaam en bang voor ontdekking naar buiten.

Hoewel IK méér ging aandringen HIELD HIJ DE BOOT AF!

Ik wilde méér!

De rilling die hij bij mij teweeg had gebracht vroeg om meer. Na heel veel moeite kreeg ik gedaan dat ik hem eens op een avond mocht komen opzoeken.

Alleen na lang aandringen van MIJN kant lukte dit.

Bij de volgende ontmoeting bleef Dick teder en behoedzaam. Ik rustte echter niet voor ik naakt voor hem stond.

En dat was teveel vor mijn oudere vriend. Hij legde mij behoedzaam op bed en begon mij te strelen op geheel mijn lichaam, telkens even mijn pikje – wat inmiddels stijf geworden was – beroerend. Het fijnste was het moment dat hij bij mij de meld eruit trok.

Dat moment is in mijn herinnering nog steeds onbeschrijfbaar.

Wat mij ook als bekend is bijgebleven, de reaktie van Dick na afloop van ons liefdesspel.

Eerst begon hij mij hartstochtelijk te zoenen. Vooral het schuren langs zijn baard vond ik niet prettig. Daarna toonde hij een gevoel van schuld tegenover mij, dat hij zich had laten gaan, deed toen pas zelf zijn broek uit en begon zichzelf af the trekken.

Ik kreeg daarvan weining tezien, hij moes zijn spanning kwijt.

Op je 13e meestal nog nat uit bed komen, als een klein kind behandeld worden, en dan een ervaring door een ander als een normaal mens gezien te word is en blijft een belevenis.

In de periode van mijn 13e to 19e jaar had ik met nog een pedofiel regelmatik kontakt, tot stand gekomen op mijn 16e. Dit kontakt was van geheel andere aard, had ook geen diepgang, maar tochgenoot ik ervan door de man klaargemaakt te worden.

Mijn omgeving heeft in die jaren nooit iets van mijn gevoelens bemerkt, zodoende had ik met hen of met instanties geen problemen.

Vriendschap.

Na de oorlog hernieuwde ik het kontakt met Dick. Ik was inmiddels 24 geworden. Onze verhouding was goed, vriendschappelijk, echter zonder seksuele kontakten – voorzover ik mij nu nog kan herinneren. Dit moet ook wel het geval geweest zijn, ik was volkomen verzwakt de oorlog uitgekamen, invalide en had tijd nodig voor herstel.

De waarde van deze relatie waardeer ik nog tot op de dag van vandaag.

In 1971 heb ik met een brok in mijn keel aan het sterfbed van Dick gestaan. Ik was bij hem toen hij insliep – op 83 jarige leeftijd.

Ik was toch NORMAL?

Omstreeks mijn 30-ste huwde ik mijn vrouw. De betekenis van de woorden homofiel en pedofiel kende ik niet. Ik was toch normaal?

Hoe mooi en waardevol kan een relatie tussen een jongen en een man zijn.

Bij het ouder worden ging dit steeds meer bij mij een vraag worden. Toch verlangde ik naar een leven van geborgen te zijn.

Wit ons huwelijk werden twee kinderen geboren. Ik heb altijd heel veel van mijn vrouw en kinderen gehouden. Onze verhouding is tot op de dag van vandaag nog steeds heel goed.

Hoe mooi kan de relatie tussen een jongen en een man zijn? Deze vraag bleef mij achtervolgen!

Toen mijn vrouw in verwachting was van ons eerste kind, kwam ik in kontakt met een dertienjarige jongen. Ons kontakt was zeer oppervlakkig, en toch deed het mij wat. In 1959 deed ik opnieuw een wonderlijke ontdekking met een 13-jarige. In een intieme relatie was die jongen het die mij wees op het bestaan van het Duitse boekje “100 naakte wilden”.

Enige dagen daarna was ik in het bezit van dit boekje.

Een boekje, surrogaat?

Het deed mijn verlangen naar intieme kontakten wat afremmen. Het was te gevaarlijk.

Jeugleider.

Wat voor velen onbegrijpelijk bleek, vanaf 1945 tot ongeveer 1960 was ik jeugleider. Ik ging haast dagelijks om met jongens in de leeftijd van 12 tot ongeveer 17 jr. Ik hield van mijn jongens, en de jongens van mij!

Toch was er geen engkel seksueel kontakt, zelfs geen gedachten daaraan.

De jongens die aan mij waren toevertrouwd hadden voor mij een geheel andere betekenis.

Wél kon een kontakt met een jongen die niet in mijn jeugdwerk zat tot stand komen. Zo’n kontakt komt meestal heel moeilijk tot stand, meestal via een urinoir. Dan kon je samen onbekend blijven. Bovendien, hoe zou een jongen – en waarom zou hij – zijn sesuele gevoelens aan een ander, een oudere, kenbaar maken?

DE ANDERE; DE OUDERE; DIE MOGELIJK ALLEEN MAAR ::: DE JONGEN WIL BEOORDELEN VANUIT ZIJN STANDPUNT!

Ik zou weleens van jongens willen weten hoe ze nou zelf staan tegenover seksueel kontakt. Ik denk dat niet iedereen staat te trappelen om het broekje uitgetrokken te krijgen.

Als je zoiets rechtstreeks vraagt, krijg je een nee. Als er een aanleiding is, komt er wat meer uit.

Ik heb het volgende ontdekt. Ga een gesprek aan met een jongen van bv. in de puberteit over seksualiteit.

Het gesprek verloppt stroef zo niet onmogelijk. Z’n eigen klaarmaken? Hij heeft er geen weet van.

Geheel anders wordt het als je in een situatie komt dat jij jezelf en de jongen zich geheel uitleden. Je staat dan naakt tegenover elkaar, je hebt letterlijk en figuurlijk niets meer vor elkaar te verbergen.

“Naakt”

PAS DAN KAN ER ECHT SPRAKE ZIJN VAN KONTAKT!

Ik zou wel eens willen weten hoe een jongen staat tegenover een prettig kontakt met een oudere, die interesse en belangstelling voor die jongen in zijn totaliteit heeft!

Enkele malen ben ik in de gelegenheit geweest deze ervaring op te doen.

Door mijn werk als jeugdleider, en later ook door de aard van mijn beroep, kwam ik veel in de gezinnen.

In de gezinnen kom je in aanraking met vele problemen waar je raad in gevraagd word.

Is dit een probleem wat je aanspreekt, dan zal je trachten daarin iets te doen. Alweer mijn inleiding: het bedplassen.

Ik heb daar andragelijk onder geleden. Ben daardoor ook gevoelig als een jongen op oudere leeftijd daar mee te maken heeft. In enkele gevallen heb ik jongens van deze kwaal af kunnen helpen. Dan is er sprake van:

Intiem Contact.

Ik vertelde de jongens ook altijd mijn eigen ervaring – óók in deze kontakten hadden wij NIETS voor elkaar te verbergen.

Ik kan mij vele andere situaties voorstellen waarin je als oudere vriend van de jeugd je kan inleven.

Naast het hierboven genoemde, de jeugdt met een dominerende vader en/of moeder, een kind uit een ongelukkig huvelijk, en vul zo maar een aantal gevallen in.

Als jongen ik steun en liefde gevonden bij een oudere man, die van de jeugd HIELD! Hij heeft een periode van mijn leven kleur gegeven, die ik anders had moeten missen.

Al jaren is men bezig de problemen van de pedofiel te onderzoeken en daaraan mogelijk iets te doen.

Wanneer zal er eens een begin gemaakt worden naar een onderzoek onder de jeugd zelf, die jeugd, die ook nog in 1975 – of misschien juist in 1975 – liefde en geborgendheid zoekt bij de ouders?

Deze liefde behoeft toch niet altijd van seksuele aard te zijn?

Pas als ik de ervaringen die ik als jongen heb ondervonden, DIENSTBAAR kan maken aan de jeugdt van deze tijd, dan durf ik te stellen dat mijn ervaring nog steeds zijn vruchten afwerpt.

MAAR DAN ZAL DOOR EEN GRONDIGE VERANDERING –

-Revolutie-

DE SAMENLEVING MOETEN ERKENNEN DAT OOK DE JEUGD RECHT HEEFT OP SEKSUELE BELEVENIS; ONGEACHT ZIJN LEEFTIJD1 DAN KOMT ER WELLICHT NOG EEN TIJD DAT ER GEEN ONDERZOEKINGEN MEER NODIG ZIJN NAAR DE SEKSUELE ERVARING VAN DE JEUGD:

Recht.

In deze leatste zinnen ligt wat veel nadruk op het seksuele; ik bedoel, zoals IK liefde en steun gevonden heb, heeft de jeugdt tenslotte het op geborgenheid, wat hen nu vaak onthouden wordt.

HOE LANG NOG?

Bron Vermelding

– Deze “autobiografie” is letterlijken onverkort overgenomen uit het boekje: “En mijn vriedje houdt van me!”

Een uitgave van de NVSH – werkgroep Jeugdemancipatie. Dit boejke is in 1977 uitgegeven en bevat 23 levensechte belevenissen uit het “leven gegrepen” – de samenstelling was in handen van Ben Fuss en Gorrit Goslinga.

Er zijn nog enkele eksemplaren voorhanden, dus als U geinteresseerd bent, wees er dan snel bij!

Te bestellen bij: […]